Далягляды бясконцыя лёсу

Михаил Радзиславский
Не здраджайце цудоўныя мары!
Тыя казкі, што побач з намі са сноў…
Промні сонца зайграюць вакол,
Каляровым паветрам ізноў,
І адчыняцца новыя дзверы
У далягляды бясконцыя лёсу!

Я табе праспяваю ізноў:
Тую казку, што будзе з табою побач да сноў…
Падарую ў сонечны ранак:
Асяродзе з кветак дзівосных,
І з табою побач да сноў
Буду марыць, што будзеш ізноў ты са мною…

     Адчыняйце пясчотныя сэрцы,
Апранайце каханне на душу,
І няхай вас нясе шэраг часу,
Цераз мнозтва цудоўных гісторый!
     Беражыце прыгожыя будні
І хутчэй уставайце зпадлогі,
І малюйце, малюйце, малюйце
Далягляды бясконцыя лёсу!

Не здраджайце цудоўныя мары!
Тыя казкі, што побач з намі са сноў…
Промні сонца зайграюць вакол,
Каляровым паветрам ізноў,
І адчыняцца новыя дзверы
У далягляды бясконцыя лёсу!

Я табе намалюю ізноў
Жывапісны прыроды куток,
І з табою побач да сноў будзем разам глядзець у далягляд…
Я табе падарую свой свет,
Тую казку, што будзе побач з табою …
І адчуеш прыемнасці шлях,
Кожны дзён з прывітаннем да сноў…

     Адчыняйце пясчотныя сэрцы,
Апранайце каханне на душу,
І няхай вас нясе шэраг часу,
Цераз мнозтва цудоўных гісторый!
     Беражыце прыгожыя будні
І хутчэй уставайце з падлогі,
І малюйце, малюйце, малюйце
Далягляды бясконцыя лёсу!

Адшукаўшы гукі ў сэрцы,
Разгарыцца полымя ў печцы,
Ты забудзеш усе асяродзе,
І прыпаўшы пільна да дзверцы,
Ўсё з усмешкай сочыш і марыш,
У далягляды бясканцыя лесу…

Я табе адчыню сотні мар,
Промні сонца яскравых з нябёс,
І з табою побач ізноў будзем доўга сядзець і маўчаць…
Я табе падарую у ноч,
Таямнічыя зоры сусветы,
І з табою побач да сноў,
Будзем разам у зарніцах блукаць…

     Адчыняйце пясчотныя сэрцы,
Апранайце каханне на душу,
І няхай вас нясе шэраг часу,
Цераз мнозтва цудоўных гісторый!
     Беражыце прыгожыя будні
І хутчэй уставайце з падлогі,
І малюйце, малюйце, малюйце
Далягляды бясконцыя лёсу!