ПЕТКО ШИПИНКАРОВСКИ, МАКЕДОНИЯ
Био-библиографическая записка
Петко Шипинкаровски (1946), писатель и поэт, публицист, драматург, эссеист и литературный критик, родился в деревне Будимирци, Битола. Он закончил начальную школу в деревне. а среднее приобрел в Битола. Окончил факультет безопасности „Св.СВв. Кирилла и Мефодия в Скопье, получил диплом - дипломиранный адвокат - к безопасности.
Поетический талант родился в младшем школьном возрасте. Будучи студентом, в восьмом классе в начальной восьмилетней школы "Борис Кидрич" в Старавина, Шипинкаровский участвовал в детском приза шоу на открытой программе на Радио Битола, где он занял первое место.
Живет в Струги-стрит. "Нико Нестор" №. 22, и до того, что в 1993 жил на улице. "Пабло Неруда" Гоце Делчев "и" Маркс Энгельс“ Струга.
В течение многих лет он работал в МВД в местном блоке в Струги более ответственных заданий ..
С 1997 года он работал в качестве ассоциированного корреспондента ежедневной газеты "Нова Mакедония" от Мариово. В последующие годы там ежедневные звонки и сообщения из Мариово и из внутренней части страны. Одновременно Шипинкаровски отправлять и публиковать свои труды, и сообщает ERC в других газетах и журналах; "Утрински Весник", "Нова Makeдония (фельетон;" рудолф Арчибальд Райс - Македония для македонцев ", то" македонским случай "," Журнал Битола "," литературной биографии "... а замечательные статьи для шипинкаровски, и в македонских и зарубежных газет и журналов, "Запад", "Дневника", "боец", "Зеркало", "Современник", "Рост", "Литературный новине" из Белграда и "Браничево" Пожареваце, Сербии, газета " 21 "и журналы Жажда" Фракийская лира "и" Литературный мир "из Болгарии, “ Перу" из Риека (Хорватия), "Нестор" и "Родослава" (Польша), "Хелис" (Румыния) и "македонский голосование "Хорватия," Литературная Антология "и" Баштинар "(БиГ) и другие.
Шипинкаровски неоднократно заявляя, или гостем на нескольких радио и ТВ-шоу, где гости для открытия программ и передачи:. MTV 1 1984 O2 ТВ, "Orbis", македонский радио - Голос родины, радио Свободная Европа, канал 77, ...
Опубликованные работы:
РОМАНЬІ:
1. "Изгнанников" (роман, 2003);
2. "Петра" (роман, 2005);
3. "Черная любовь" (роман, 2006);
4. "Dabjak" (роман, 2009);
5. "Золотые серьги Мэри" (роман, 2011);
6. "Дети Марии" (роман, 2012);
7. Утренняя молитва "(роман, 2015):
Романизованная монографиях;
8. "Когда я взял цветок за границей" (2006);
9. «Струга свидетельства» (2007);
ДРАМА:
10. " Клещик на шея" (драма, 2016 г.)
11. "Дух лидера" (Монолог о Толе-паши, 2003);
-РАССКАЗЬІ;
12. "Залез" (2008)
13. "Одна жизнь, одна история" (2016 г.)
-ПОЕТИЧЕСКИЕ СБОРНИКИ;
14. "Гнездо на орлицу" (поэзия, 2006);
15. Сборник стихов «Венок» - 145 лет после публикации Трудов народных песен братьев Венок (2006), соавтор.
16. "Белый ветер" (поэзия, 2009);
17. " Злоуми " (поэзия, 2011);
18. "Белые утра” (поэзия, 2013);
19. "Прийди дождь" (поэзия, 2015);
- Книга с историческим содержанием
20. "Рудольф Арчибальд Райс для Македонии и македонцев" (исследование) (2006);
21. Книга: образование и поддержка молодых пчеловодов из Струга региона - "Пчеловодство прибыльный бизнес" (2016 г.);
соавтор
22. Соавтор книг "Сборник стихов" Венок "- 145 лет после публикации Трудов народных песен братьев Венок (2006);
23. «Сборник эссе и статей" (2010);
- Переведенные книги;
24 "Глина чаша Time" ( "Глина чаша времени») поэзия Ваниа Ангелова (Болгария) (2011);
25. От одного берега к другому "Od jedne сделать druge obale, поэзия (14 хорватских поэтов) - Anthology македонских и хорватских авторов, 2014).
26. "Сребреница" ( "Сребреница") Никола Симич Тонин (Хорватия) 2015
27. "Когда ты с другой" (гды b;dziesz г ИННА), поэзия, соавтор, Kalina Ziola Изабелла (Isabella Зелы Kalina), Польша (2015
-Авторы переводов:
- Ваня Ангелова, поэзия; Ина Crane - Илиана Каракочева, поэзия и проза; Желяз Кондев, проза; Ратко Стоянов, поэзия; Генка Богдановой, поэзия, поэзия (Болгария)
- Ольга Лалич Kровичка поэзия; Kaлина Изабелла Зола, поэзия; Элигий Димовски (Элигий), поэзия; Аркадиуш Франя (Польша), поэзия.
- Винко Рибарски, Бисерка Спажич, Ваня Микелаци Срджан Духовицки Aнгелка коршуналики, Эмилия Девич, Фикрет Килка, Татьяна Жадришко Панчелат, Никола Симич, Тонин Дамир Мараш, Валерио Орлик Марина Фучикя, Олег Миркович Клубничный, Kлайс Мирьяна Baчич, поэзия ( Хорватия)
- Биляна Милованович Меркурий, поэзия, Радомир Андрич поэзия, Саша Веляновска поэзия, Снежана Алексич Станойловики, поэзия, Снежана Дабич, поэзия, Найдан Стоянович, поэзия (Сербия)
- Maйда Кусар ****ирес, поэзия (Словения)
- Сувад Аладжич (БиГ) поэзия.
- Марианне Бор, фантастика, Александр Kнязев, поэзия (Россия)
- Критика;
23. "Когда жизнь искусство, искусство жизни" (очерки), 2014,
Член Ассоциации писателей внешнего члена Ассоциации независимых писателей Болгарии и член БДН Македонии, - Битола. Основатель и президент культурного центра «Волна» - Струга, главный редактор журнала и организатор "Струги литературных встреч" в Струга.
- награды;
- Программа "Струги Восход" за роман "Золотые серьги для Марии", 2011
- Программа "Проза майстер" за роман Дети Марии "2013
- Награда за выслугу Культурным научного мероприятия "Встречи Пелагонии" -Новачи, 2014
- Литературной премии перо "За лучший перевод хорватского автора в 2014 г. хорватского литературного сдружения Риека
- Программа "Донат" от HK $ -Zadar, Хорватии и многочисленные награды из Македонии и за рубежом.
Переводи и публикации творби Петку Шипинкаровского - на несколько языков.
----------------------------- -------------------------------- ----------------
МОЧУРИШТЕ
Автор: Петко Шипинкаровски
Плодна се тресе Орницата.
Навалица однекои бесни Корморани.
Пустош, глеј!
И изворите пресушија.
Појава: дури сетиш, Мочуриште!
Двокрилни животинки се окотија,
цицачи,- крвта им била слатка - велат.
Заживеаа и полноглавци, стрвни!
О, водата им е ловиште,
а земјататрофеј.
И жаби, некои црвеноцрни,
клунести, откинуваат по брегот.
Го длабат меѓникот,
ерозија чиниш го јаде.
Еј вие проклетници на
непријателства и злоби -
- запрете - викна царот.
Ќедојдат нови ветришта,
дождови,
мошуриштето одново ќе стане
слатководно, исчистено,
без инсекти и полноглавци,
со ендемски доморотски
примероци на овој грст Земј
* * *
БЛАТО
Автор: Петко Шипинкаровски
Превод от македонски език: Ваня Ангелова
Плодовита се тресе неразораната целина.
Навалица от побеснели корморани.
Погледни пустошта!
И изворите пресъхнаха.
Появява се дори и в спомените
мочурището.
Възпроизведоха се двукрилите животинки,
бозайниците; кръвта им била сладка, казват.
Оживяха и празноглавците стръвни.
О, водата е място за лов,
а земята – трофей.
И някои червено-черни жаби,
клюнести, подскачат по брега.
Дълбаят междата,
сякаш я яде ерозия.
Хей, вие, проклетници
на враждебност и злоба –
спрете – викна царят!
Ще дойдат нови ветрища,
дъждове;
блатото отново ще стане
сладководно, почистено,
без насекоми и празноглавци,
с ендемични староселски
образци от тази шепа Пръст.
* * *
ЗБОР
Автор: Петко Шипинкаровски
Патник отрешит влегува во куќата и дворот,
незапирен, ветрометно влегува зборот.
Непокане о заскрзнува, по душите раскопува;
смирува, ги накрева, ги дразни сетилата, зборот.
Сетака ненајавено – коњ незуздан е зборот,
Барабани, бреме на плеќите во домот.
Изненада истапува, добредојден е зборот,
со добра мисла понегде, вишнее ко борот.
* * *
ИКАР И ВЕНЕРА
Петко Шипинкаровски
превод от македонски: Ваня Ангелова
http://literaturensviat.com/?p=97386
Без шум в ковачницата влезе Венера,
със сребристо наметало и езерни очи,
с усмивката си на балерина омагьоса нощта.
Пленен от сянката й, Икар я гледа и
в глухата нощ понечи да разголи
оловните гърди на нея, неопетнената.
Опиянението, ароматът на липите го изпълни и възхити.
В ковачницата черна, той написа обява:
“Ще танцувам, дива самодиво, ела!
Изида със стрела и крила на Венера бъди,
и пак в прегръдка от коприна полети !”
Без глас, гласът запристъпя в този час,
с восъчни криле, а Икар епилептик стана.
И пак,
без шум, Венера в небето се издигна.
Икар, размахал криле, по път просторен в небето литна.
И пак замахна Той да разгърне небето.
Гледай: моментът е тържествен.
В дома си Венера влезе и поведе Икар.
В ковачницата черната нощ влезе
и Тя потъна в сън.
Плачете, плачете птици!
Танцувайте, вие, в стада, звезди, вече е пролет.
Танцувай и Ти, фейо на небесното царство,
Изида със стрела и крила на Венера бъди
и пак с усмивка в прегръдка полети!
* * *
ЕЗЕРОТО
Петко Шипинкаровски
превод от македонски: Ваня Ангелова
http://literaturensviat.com/?p=97386
Езеро.
На палубата
водата се засмя.
Вълните блестят като бели камъни.
- Медовина от устата ти тече - каза езерото.
- Засмей се малко, девойко,
оголи зъби сред белите вълни,
нека топлият бриз край гърдите ти струи!
Защо си лакома? Целуни слънцето,
разпали постелята древна! - отново рече езерото.
- Езеро мило,
моите сълзи нека донесат буря
и да изтръгнат желанията в шалварите от коприна,
нека намажат с мехлем студените гърди.
Аз спя гола, а бурята силно язди
към снежната тълпа на ветровете.
- Не!
Имаш сърце от стар гранит, момиче,
който събужда и предлага горещата кръв в сънищата -
каза езерото.
- Не часовник от вода, календар е времето,
ненаситнико, от недрата ти нека потече
сокът на лятната жега - рече девойката.
Езеро.
На палубата от езерото
водата се засмя.
Белите камъни блестят.
- Медовина от устата ти тече - каза отново езерото.
* * *
СТУДЕНИ УТРИНИ
Петко Шипинкаровски
превод от македонски: Ваня Ангелова
http://literaturensviat.com/?p=102615
Забита в плещите нощ.
Спи съмнението и те превзема.
Надменната навалица се юрва
по пътищата стръмни
към царството
на изгубеното доверие.
А изгревът мудно разгръща утрото
на премръзналите без любов любови.
След хладните нощи студени утрини
разтварят хоризонтите бурни…
Мечтите са вързани.
Допира страх сърцето,
пронизва го като копнеж.
Уплашен сокол със счупено крило
литва в мрежите на полумрака,
за да счупи, като баща на висините,
оковите на барикадиралите го вoйни,
за да прогони неверието и подозрителността,
болестта на злобата и лошия дух
в поднебесната шир.
Бъдни вечер, 6.01.2015 г.
Струга, Македония
*
ВИДЯХ ТЕ
Петко Шипинкаровски
превод от македонски: Ваня Ангелова
http://literaturensviat.com/?p=102615
Видях те, нощ,
да сваляш ризата на мрака.
Зърната ти от злато
настръхваха в копнеж.
Не се мръщи преди зори!
Видях те!
Остават само няколко
удара на часовника
със светлосребърни стрелки,
за да вкуся от небесната погача…
На тръгване
окъсаната си и кървава кошуля
на стръмната скала ти окачи,
да се обгърнат с нея самодивите
от голямата планина.
Видях те!
Когато със златистото си наметало
покри целия ми двор
и ме обля с топлина,
тогава по тези места
се роди
августовският ден.
Будимирци, Мариово, Македония
Август 2014
*
ЦЕЛУВКАТА НА ВИДЕЛИНАТА
Петко Шипинкаровски
превод от македонски: Ваня Ангелова
http://literaturensviat.com/?p=102615
О, колко екзотика
има в целувката на виделината!
На брега, слети в прегръдка,
небосводът и морската шир
страстно се любят.
Сънената месечина
плава към билото
на земния пристан.
Нулева точка на хоризонта.
Морето се вълнува.
Пред големите двери
със звуците на позната стара песен
боговете се ръкуват.
Кой знае?
Здрависвайки се, може би
искат да влязат в някой нов свят!
Може би!
Защото тук,
опасан от небето и морето,
светът е безграничен.
* * *
МОЈОТ БРОД
Автор: Петко Шипинкаровски
Жедно гора распукува
дивеат бранови на моќната река.
Стариот даб ја раскопчува доламата,
букнуваат огнови
лакомо ги залапуваат дивите води.
Започнува игра; жед и глад,
љубовна игра на векот.
Ти, Реко!
Развлажи ги бреговите -
рие коренот,
пукаат цутовите на плодовите.
- Митски, Дабу!
Моите води брануваат –
здивени коси негалени веат,
моите очи нескротени зрачат,
девојка сум, в невина душа тлеам.
Пушти, на хоризонтот копнежите
танцуваат в ритам.
Мојот брод незапирливо крши едра,
наспроти,
ранлива дива самовила плови.
* * *
ОДРИНА
Автор: Петко Шипинкаровски
Се поднакренаа завесите на замрачените стреи,
ги разбудија потиснатите ластари на
разгранетата лоза барајќи нов простор,
нови патишта за родот свој
Се разбудија ластарите – птиците на
„вјаремените“ јата разгласја чинат:
„дајте слобода, доста пранги на забетонираните видици,
долу клетоштината и „забот, пизмната....
Разбудете се стражи на завеаното виногорје,
птици црноклунци ви ја зобаат јагуридата, и
некои темни облаци надвиснато потискаат...“
Тешка дремка. Сонот се надви над одрината.
И стреите втонаа во нови соништа,
црни сценарија на глодари донавалија,
мракот падна врз врамената одрина.
Зима, студ! Лозата ги потсви ластарите,
мрачна тишина ја обви одрината
чекајќи нови утра, нова пролет
и повев на нови ветришта.
* * *
Плагијат
Автор: Петко Шипинкаровски
Чии се стиховите поету,
поезија овенчана, приграбена нудиш!?
Заробено писмо, заробена песна,
стеги, заробена мисла разбојнички јудиш.
Не! Ти не си плагијатор, знам,
но твојот стих прилега на кражба!
* * *
ТЕ ВИДОВ
Автор : Петко Шипинкаровски, Македония
НОЌ!
Те видов како јa слече кошулата
и на темнината како
се мерстиш
и како со златни зрна
висорамнината јa зазори.
Те видов.
Само 130 отчукваниња на часовникот.
Злато сребрени иглички
погача од бело злато се роди.
На видикот парталава
јa остави крваватакошула,
закачена на големата карпа,
што јa голтнаа ведите
на големата планина.
Те видов.
И кога со злато жолта наметка
го покри моjот двор
и топло ме облеа.
И тогаш,
овде се роди денот августовски…
------------------- ------------- -----------------
МЕСЕЧИНА
Автор : Петко Шипинкаровски, Македония
Се раѓаш и како зачеток го започнуваш
патот на твојот жив свет.
Како младо дете – девојка се развиваш
за да блеснеш невестински:
овенчана тополка
закитена со својот сребрен венец.
Одиш низ меридијанот,
носиш пораки, ракувања.
Со Вечерница ги подаруваш спокојот и сонот.
Со Деница будењето и радоста.
Го заигруваш и водиш орото на бистрината
во небесниот ѕвезден појас.
Ти, Месечино!
Ја параш ноќта, го осветлуваш патот
на живиот свет,
среќа подаруваш.
Одиш, одиш невесто небесна,
патоводилке на треперливите ѕвезди.
Одиш, а пред тебе и зад тебе
сончевите зраци
го бијат темелот на злото,
на адот и темнината.
Ноќва, моја Месечино!
Ноќва, низ мрачниот прозорец
влезе твојот сребрен меч,
ја расече завесата
- сенките на безнадежноста.
Блескава сребрена наметка
ја покри мојата изморена душа,
влеа надеж
за нови дни
и нови победи.
Ја милуваш мариовската висорамнина.
Селото и домот мој со радост го примаат,
се дружат и го испраќаат
твојот вселенски брод
за да живеат
и одново да се родат.
Петко Шипинкаровски
Доаѓаат дождовите/2015
* * *
Сонот на пеперутката
Петко Шипинкаровски
Ја видов пеперутката на катот,
на темелот од летната ноќ.
Знаев дека доаѓа со лесен сон.
И таа мене ме виде,
гледаше во сликата од своите деца
со благ поглед им даруваше
насмевки од својата душа.
Ја видов пеперутката на катот,
на темелот од летната ноќ и разбрав:
тоа беше душата на нашата мајка што н;
грее, ја видов...
* * *
проколнат камен
Петко Шипинкаровски
Ко низ шибјаци, под црна тога на скришни скриени сништа заблеснува озарина и ги отпластува твоите испреплетени котелци на бескрајните живи дни, Мила.
Ко во волчјарник беснотија,
и наплив, топлина заплиснува, завлекува
сеќавања милни по изодени
патеки на сезнајни друмја
и сокаци низ овенчани севечнини.
Обденица белодение раѓа,
ко од одларвено пило лет летнува
здивнува душа
и низ кристално седело головранец
низ црцор гладно срце згрева.
О, цикни утра на бездомни чеда,
о, клетво на проколнат камен издлабена,
о молњо ко устрел огнени копја ровни,
в сеана сеидба на плевел затрај семе,
клетоштина сотри, прва севда обнови,
ново утро помилувај, топлина дари!
* * *
Крајезерска шума
Петко Шипинкаровски
Измешано: мирис на дожд, тревки и слач на липа.
Се разлева полен, опојно в дамар влегува стишен.
Стојам на брегот. Далги и дожд танцуваат в ритам,
езерото – грпки на самовилски гребен прави.
Ех, блесок припиен – пролетна сеанса;
јато птици, крајезерска шума и опали бели,
прашума уми; ко в езерска трска шета заробена
мисла,
о, луњо бела – прокоба на изгубени чеда.
Стојам, песочен часовник отчукува крајезерско бреме,
а гладта длаби в дамар. Мирис на пресушена рана.
О, серто езеро фрла бесни пени, го удира брегот,
ко плач од луто копје во прострелана страна.
А градот стуткан, собрани грла, обоени срца.
Тротоари жални, изумрени врби, шепотат:
посадете липи, лек - сочни мириси нудат,
падат зер и штури мисли, блесок што носат.
* * *
Прозорецот на вечните љубови
Петко Шипинкаровски
Питома ноќ во љубовното море,
се барам себе во врелите извори!
Цареви и кралеви се бијат во темелот
на вишните кули развиени бајраци.
Гледам сонце, искршени ноти!
Во огледалото на ноќта паѓаат два снопа
ко бели манастири од свеќа осветлени.
Распукува прозорецот на вечните љубови,
крвава трага остава сведоштва -
печати на нежни шепоти!
Се крши ноќта, пеплосува жедта.
Уморни чеда. Без снага и воздишки,
в миг, љубовта замира.
Започнува раат да гори рајот
на љубовните планини и вечните соништа.
* * *
ГИ СИМНУВАМ ЅВЕЗДИТЕ
Петко Шипинкаровски
Ноќва во тучен лонец се тркалаш, сону мој!
Една по една разиграни
се валаат в пепелишта:
надежта и големата лага;
утрата розови –
соништа бладаат;
закрепостени барони
на вавилонската царштина кумуваат.
Оставаат пустош во руинираните утра.
Пагани и лилјаци раскајуваат платна;
изворишта секнуваат,
в гора коски в пепел танцуваат,
а чиниш урна плови по Ганг.
А јас, оставам пораки.
Глуви друмови
на закраставен пиреј рикнуваат.
Се раѓа ден. Ѕвезди симнувам.
На пространа ледина блесоци.
Отаде злото никнуваат моите воини.
*
ЗАПРИ ЈА БУРАТА
Петко Шипинкаровски
Запри! Запри ја бурата!
Скроти го бранот плима
и топлиот блесок -
очите го раскопуваат
темелот на сонот.
Запри го неспокојот
и скриените трепети.
По ѓаволите!
Тргни ја гравитацијата што маѓепсува,
Месечината што опива
во небесниот свет.
Згасни ја!
Копитото на душата
нека ја пее аријата
на ведрите јата во океанот
копнежи на нашата рапсодија.
*
ГОЛЕМАТА КРАЖБА НА ЛИПИТЕ
Петко Шипинкаровски
Си беше еден убав дом
во улицата струшка „На липите“
кога во рожбата седумдесетгодишна
од минатиот век,
се случи еден голем настан,
се роди ’ркулецот на моето семејно, божествено стебло.
Во улицата струшка „На липите“
се ткаеја љубовните преѓи во
легалата, сеедно чии.
По улицата и тротоарите
коравеа спомените од
седумдесеттите...
* * *
Денес
Петко Шипинкаровски
живееме во спомените струшки
од дните и меките ноќи минати во
улицата „На липите“,
зашто тогаш се случи уште еден голем
настан,
една голема културна кражба.
На улицата струшка „На липите“,
и го украдоа божјиот дар, името,
заменувајќи го со името на
големиот поет на Чиле, струшкиот венцоносец Пабло
Неруда!
Петко Шипинкаровски
2006
*
Суво грло
Петко Шипинкаровски
Времиња!
Се смлеле низ синдилијата
во пајакова преѓа
како молњи
кај љубовните огнени стреи.
Низ времиња!
Како змија низ пролетно руво
извлекува води
осолзената река
пред подуениот воденички ракав.
Водопадно удира
на крилјата на каменот
што непрекинато го игра
лебното пеење по веењето.
Секнаа карваните со дории,
пресуши реката од лебни зрна
и каменот воденичен
ја заигра својата нема песна.
Обвиен со бигорна јамболија
и ѕидиштата
чмаат згрвалени
во длабок смртен сон.
Еден старец со изострени коски,
со чекан и длето ко ветровеење,
клепа по дисаѓите на
воденичкото суво грло.
И една солза плисна,
со јуриш се слеа
во спомените на воздишките,
песните и плачот
крај каменот и воденичките љубовни огнови.
Петко Шипинкаровски
„Седело на орлица“ 2004
*
Задумана
Петко Шипинкаровски
Превез спослан спластил,
гороцвете,
тага место ведрина виделее
во бујната ти младост јазли.
Задумана!
Скриена мисла испраќаш,
пораки тајни,
во очите бол
на твоето срце јадовни.
Наспроти
расцутената младост
ко слечена месечина в присој блескаш.
Калинке на оросениот бој
свената жед спотинаш!
Растргни капаци,
отвори прозорци,
блесок нек влезе и ведрина,
сјај во твоите очи!
*
ОЧИ ВО ТАЈНО МОРЕ
Петко Шипинкаровски
Одблеснува бистро соѕвездие
притаено в постер дише,
Бликаат пораки – ден за слава
испраќаат поглед во тајно море.
Неистоварено бреме, а поминуваат доби -
недоодни патиштата остануваат,
скинати мисли на исфрление ровји,
умира виножитно, угрева нова зора.
* * *
================== =========== ===============
ПЕРЕВОДЫ С РУССКОГО ЯЗЫКА НА МАКЕДОНСКИЙ:
* * *
автор Александр Николаевич Князев
Нанизываю дни-жемчужины на нить,
конец которой растворился где-то….
Та бесконечность тайну сохранит
прихода каждодневного рассвета.
© А. К., 11.11.2014, 3:11
*
Се нижат деновите-бисери на нишка
крајот, се растопува некаде-каде...
Тајната бесконечно е на задршка
зората ја варде бистрината во просторот.
Препев на македонски: © Петко Шипинкаровски
13 јануари 2016 / Струга, Република Македонија
* * *