***

Сергей Волгин 3
                Тишиной,прекрасной стенкой,
                Образ призрачный зарос.
                И секундой цифрой стрелкой,
                Измеряет мой заброс.

                Не мешают,нет,не годы,
                Что летели,так,плашмя,
                Уходила та, природа,
                Проплывала стая льда.