Ars poetika. Leopold Staff

Алла Ларичкина
Стихи рождаются в глубинах сердца,
Чуть слышным вздохом, лёгким дуновением,
Сонатою  или игривым скерцо,
Летящим ускользающим мгновеньем.

Я собираю торопливо, на пределе
Тех  мотыльков, порхающих в эфире,
Ищу слова, чтобы они имели
Возможность проявиться в этом мире,

Не потеряться,  дать им продолженье,
Переложить их в строки, ритмы, звуки,
И сделать осязаемым мгновенья,
И передать потом в другие руки.

           ***********

Ars poetika. Leopold Staff,

Echo z dna serce, nieuchwytne,
Wola mi: "Schwyc mnie, nim przepadne,
Nim zbledne, stane sie bezkine,
Srebrzyste, przezroczyste, ladne!"

lowis je spiesznie jak motyla,
Nie, abyms swiat dziwnosci; zdumial,
Lecz by sie ksztastem stala chwila
I abys, bracie, mnie zrozumia;.

I niech wiersz, co ze strun sie toczy,
Bedzie, przybrawszy rytm i dzwinki,
Taj jasny jak spojrzenie w oczy
I prosty jak podanie reki.