Яўгенія Янішчыц
«Ці ўспомніцца, ці ўспомніцца...» С белорусского
И помнится, и грезится
Река и желтый плёс.
Меня, как-будто пленницу,
По мостику ты нёс.
Из рук не вырывалась я
Твоих, далёкий мой.
То ли воды боялася,
То ль, темени ночной.
Ушла вода глубокая
С речного рукава.
И спутана высокая
И сладкая трава.
Там я была влюбленная.
И смелая с тобой.
Как чарочка разгонная,
Как ветер молодой.
********
Ці ўспомніцца, ці ўспомніцца
Рака і жоўты плёс?
Мяне, нібы палонніцу,
Ты цераз кладку нёс.
Я з рук не выбівалася
З тваіх,
далёкі мой.
Ці то вады баялася,
Ці цемрадзі начной.
...Сплыла вада глыбокая
З рачнога рукава.
Заблытана высокая
Салодкая трава.
Там я была ўлюбёная,
Натхнёная тады,
Як чарачка разгонная,
Як вецер малады!