Спакусу духоўнага стану,
Псіхічнахворай дзяўчыны,
З ужо зарубцованай ранай,
З'явіўся і мне ты пакінуў.
Цяпер шукаю напрамак:
Трывалы, ці, зноў, небяспечны.
Я напэўна распуты нашчадак,
Бо грэх у душы жыве вечна.
Як цяжка быць хворай на розум...
І крокі рабіць больш складана.
Дзень кожны выхожу па-рознаму
З псіхічнахворага стану.