Я шэры цень ад вашага крыла,
Я белы дым ад вашага агню.
Ніколі вам не пажадаю зла
І зграю сумных думак адганю
Ці ветрыкам, што ў вашых валасах,
Ці матыльком, што кружыцца ў вакне –
Ды толькі мы на розных палюсах,
На канцавоссях, быццам “так” і “не”.
Я жоўты ліст, які вы паднялі,
Я рэдкі лістападаўскі блакіт.
Я дождж, які ідзе па ўсёй зямлі,
Змываючы апошні малахіт
З парадкам парадзелых, сумных крон,
Я дождж, які вас больш не праглыне,
Бо паміж намі чорны парасон –
Мінулае, дзе ўжо няма мяне.
25.10.2016
Minsk