Вiктар Шацiла. Пацеркi марской царыцы

Пацеркі - трымае мая нітка.
Ля грудзей - марская глыбіня...
З тых адтулін анічога гідка
Не скранецца! - Любая? мая?
 
Пацеркі трымае мая нітка.
Ля грудзей - марская глыбіня...
З тых адтулін анічога гідка
Не скранецца. - Любая. Мая.