14, 12, 2016

Паўсюль такія жарсці, што пачынае аж трасці...Напасці, гора, згублена вясло, а чым грабсці тады? Бо ў лодцы я і бы прывід, не чуе і не бачыць краявід мяне... Мяне ўжо для яго , як быццам і няма...Вакол турма бо...Высокі плот, што для ўлады служыць зноў аплотам... Мяжа, заходняя палітыка... і кат- герой