Свіння и карыта
байка
Свінння ад хмелю удосталь,
Ну зварьяцела проста.
-Ах ты бруднае карыта,
-З-за цябе заужды не сыта!
-Каб не бачыла ты дна,
-З-за цябе заужды адна!
-Толькі ты у тым вінавата ,
-Калі хлеу мінаюць сваты!
-Пад нагамі ты мне вечна,
-Пашчпаць цябе у печку!
-Лепш не ты ,будзе другое,
-Тое раны усе загоіць!
Шмат пякучых слоу сказала,
Пахісталася і упала.
Так да раніцы у карыце,
Спала ?Дрыхла лепш кажыце.
Раніцой прадрала вочы,
Так было ужо не аднойчы.
-У свеце лепшае карыта,
-Лыч прабач ты мой нямыты!
Ды цалуе тры разы.
-Я б цябе за абразы!
-Можа ведаешь дзе проста,
-Хмель расце удосталь?
-Як мне цяжка, слову вер,
-Хмель не бэз і не аер!
І пад вечар ,як вядома,
Прыняслі свінню дадому.
Так па простаму сцэнары,
Доугі час жывуць на пару.