18, 03, 2017

Светлая Две Тысячи 10
не пішацца мне вершаваны спіч...Настрой не той ці нецікавы мозгу той жыццёвы скрын, што бачыць ён наўкол ды ўсюды . Няўклюдны чалавечы пласт як плач ці немы крык цячэ скрозь сорам і скруху маю. Не чую і не адчуваю я палёгку. Чым мы бліжэй да вырашэння лёсу, тым болей трэсак ад старых сівых дубоў... Пілуюць, рэжуць, зневажаюць ...брэшуць ...брэшуць