Гэтак, як кахае наша
Не кахае ні адна!
Калі ўвечар не адкажа,
То секс будзе аж да дня!
На пагоны кіне ногі,
Каб не заблудзіў чалес.
Не шукаючы дарогі
У похву трапна каб улез.
Калі ж ён нягеглы нейкі
І ўсялякай складцы рад,
То цягліцы нібы рэйкі
Завядуць у райскі сад.
Не патрэбна й камасутра,
Знаюць як чалес пдняць,
Як кране галоўка футра,
То жарсці больш не ўняць.
Калі хочаш ракам стане
Выгнецца як схіл гары,
Тут чалес любы не звяне,
Стане маладым стары!
Устае, бы ў казцы волат,
Каб жаночы род быў рад
Ды жарсці пазбудзе голад
Скачучы туды-назад!
Саладзей няма заботы,
Як тут паддаваць агню,
Каб з каханай, нібы шпроты,
Узяць разам вышыню.
Песціць цыцкі, лізаць смочкі,
Каб змяёй круціўся зад!
Лепш за ўсіх славянаў дочкі
Гэты ведаюць абрад!
Добры сэкс, як навальніца,
Амалодзіць цела ўраз
І праз годы будзе сніцца
З асалодаю якраз!