П здн й бо час, сонечко згас. Колиска 2

Людмила Дубищева
Піздній~ бо час, сонечко згас,
Тому й лягаймо і засинай мо,
В мандри пориним, ліжко покиним,
В снах щоб блукать, казку шукать.

Піздній~ бо час, тепленько внас.
зІРКИ СХИЛИЛИСЬ І ЗАЖУРИЛИСЬ,
сИНКУ НЕСПИТЬ, ЧОМУСЬ КРИЧИТЬ.

сЛЬОЗИ ВТИРАЄ, МАТІР ГУКАЄ,
пІЗДНІЙ~БО ЧАС, ЩО БОЛИТЬ В НАС?
чИ МОЖЕ ЗЛЯКАВСЯ, В САМОТІ ЩО ЗАСТАВСЯ,
пІЗДНІЙ~БО ЧАС, СВІЧЕЧКА ЗГАС.

мЕНЕ НЕБАЧИШ, ГІРКО ТАК ПЛАЧЕШ,
пОРЯД СТОЮ, ПІСНЮ ПОЮ,
пІЗДНІЙ~БО ЧАС, РАДІСТЬ У НАС.

сИНКУ СМІЄТЬСЯ, СПІВ НАЧЕ Б ЛЛЬЄТЬСЯ,
сон знов іде, казку веде,
Піздній~бо час.