Мишель Ленц - Маргаритки

Александр Боярд
весна пробудилась от пения птах
и вновь маргаритки взошли на лугах:
спешат воротник застегнуть кружевной,
лишь зяблика песнь проплывет над травой
лишь зяблика песнь проплывет над травой

луга зеленеют вдоль троп и дорог,
в тени затерялся фиалки цветок,
и к ландышам ветер спешит меж ветвей,
и в свежей листве зазвучал соловей
и в свежей листве зазвучал соловей

под солнцем цветов - будто звезд в небесах,
всё в красных, и белых, и синих цветах
богаче нарядов и красок тех нет,
сквозь чащи густые струится их свет
сквозь чащи густые струится их свет

цветами усыпаны поле и сад,
но все ж маргаритки милей во сто крат
и краше и ярче они - потому
невесту мою Маргаритой зовут
невесту мою Маргаритой зовут


(с люксембургского)



D'Margre'itchen

't as Freijor an d'Vullen dei sin rem erwaacht,
an d'Margreitchen huet sech eraus och gemaacht;
si huet d'weiss Kolrettchen rem fresch ugedon,
soubal si de Poufank geheiert huet schlon;
soubal si de Poufank geheiert huet schlon.

A greng gin och d'Wise laanscht d'Weeen an d'Pied,
d'Vioule verstoppen sech heemlech am Schiet;
D'Beem kreien nei Blieder, den Nuechtegall schleit,
De Wand sengt duurch d'Bescher, wou d'Meereische bleit;
De Wand sngt duurch d'Bescher, wou d'Meereische bleit.

An d'Sonn dei rifft d'Blumme schneiweiss, rout a blo,
Wei Stieren um Himmel sou vill sin der do;
Si reschten a botze mat Faarwen sech reich,
A blenken a bletzen duerch Heck a Gestreich:
A blenken a bletzen duerch Heck a Gestreich.


Dach vun all dee Blummen am Gaart an um Feld
Ass d'Margre'itchen d;i mir am beschte gefellt.
Et si wuel mei prechteg, mei schei wuel dei meescht
Me ech hun eng Freiesch dei Margre'itchen heescht;
Me ech hun eng Freiesch dei Margre'itchen heescht.

Michel Lentz
(1820-1893)