Чаго плачаш-стогнеш, сэрцайка радзімае?
Чаго рвёшся,мілае?
Не крычы, бо позна,
На двары ўжо ночка.
Сонца твае знікла,
Каб вярнуцца зноўку.
Ляж, паспі ты крышку.
Не стагні – прыйдуць жандармы.
Будзе лёс твой марны:
Сонца вернецца на папялішча,
Толькі комін будзе ўсё дыміцца.
Не губі, галубка, шчасце:
Ён цябе кахае,
Лепшае долі для дзяцей шукае.