Беларуская мова
Безумоўна - Опера.
ДЗЕЯ 1
РАЯЛЬ У КЛЕЦI
1.
Фарбы усе пакрыты мохам ,
Ноты пахнуць iржавым дротам ,
Не спакойна нават з Богам ,
Цiшыня …
- Вечка * гэта ?
- Хучэй века *!
Так ! – Раяль без чалавека .
Раз трымаюць скрыню гоздi ,
Слухай дружэ - скрып гваздёў.
2.
Нельга Музыку паслухаць !
Нельга на душу падзьмухаць ?
Цiшыня - бо сумны час.
3.
Раз жывуць - маўчаць да часу ,
Бо параза - гэта здек .
Фарбы блiснуць - мухi змруць ,
Бо павольна… далей дуже
Чу - гудуць .
У данным сэнсе справа ў тым-
Штобы моцна загудзець ,
Трэба цiшыню паслухаць .
Трэба с цiшынёю спець .
4.
Цiшыня мацней за лекi .
I туга жыве дзе радасць ,
I журба маучыць абапал ..
Смутак лёг , бо вяла нота .
5.
Калi доуга ўсё маучыць ,
расцьвiце ды затрымцiць
Ведай - хуткая дарога ,
Без уражання дарога .
Цуд вясны у тым i цуд ,
Што iдзе яна павольна .
Белых кветак пах iдзе .
Ветрык цеплы з поудня дзьме .
* вечка - здесь крышка клавиш
* века - крышка гроба
Дзея 2
У адзін час , у адной мясціне
У вадзе плюхалась дзева .
І таму , там чысца – чыста .
Ды спявала :
… Божа ..божа … божа мой!
А ні арфы , ні дуды ,
Толькі голас па акрузе
Эхам шоў туды - сюды .
С жонкай ёсць у нас спагада ,
Як заправіць - так и будзе ,
Любіць дужэ улыбацца ,
Ды ў святочнай вышыванцы ,
У люстэрка любавацца .
Ўсё у жыцці стварае баба ,
То выснова - у гэтым – сэнс !
Бог вядома у удзеле ,
Но спагада то , хутчэй .
Так яны спрактыкавалісь
Бога правяць - як мудрэй .
Усё у жыццi стварае Баба ,
Нават и жыццё само ,
Ноччу доугай сны лятаюць ,
Думкі ў сцебялькі звiваюць .
Потым доўга каласяць .
Адна хата , ці усе хаты ,
Хто ва што - жывуць багата ,
Па кутах ляжыць дабро :
Сем падушак , стосік коўдраў ,
Ды дяжа не мае дна ,
Шэраг уздоўж сцяны услонаў ,
А усяго адна жана .
Ды раяль , па сярод хаты ,
Бо калі душы багата ,
Трэба душу даглядаць ,
Пільнаваць ды мілаваць .
Жонка гэта разумее .
Пакрычыць , раскіне думкай ,
Бо стары ім усё даруе ,
Любiць ён iх , I шкадуе ,
Бабаў дзеямі кіруе !?
Накірункі , ёй ня ведаць ,
Прымушае выканаць .
Ноты у скрыні гэта чулі ,
Толькі у смутку радасць чуці ,
Стала іх рабіцца болей -
Бога справа .
Божа ..божа ...божа мой!
Ціхенька сабе жывуць ,
Дзве вялікіх над маленькай, над калыскаю гудуць .
Мабыць мовіў , мабыць так :
- Вечкку падымі раялю ,
Слухай бацьку - можаш граць !
Таўкані педаль нагою ,
Тонкаю , белаю , басою ,
Золатам бліснуць педалі !
Воля уздрогне , затрымціць…
.. Не успеў дагаварыць .
Дзень сышоў .
Вільготны вечар .
Ўжо падояны каровы ,
Куры , гусі па хлявах .
Звязаны дзіцям шкарпэкті ,
Адпрасованы сурвэкі,
Карацей у хаце лад .
Жонка села да раялю .
Ды па клавішам - ба- бах.
Дзеці таньчаць бы у балеце ,
Ды пяюць бы ў аперэце ,
Піскі, гоман, гвал і смех.
Я у куце – гасподзь ратуй,
Выгляд файны, але бледны,
Свежазлепляны статуй .
Музыка па хаце льецца ,
Бы мяцелі паляцелі ,
Дзякуй богу , хата с краю ,
І суседзям не чуваць ,
Радасцю не замінаць .
Гвалт вячэры пазаціх .
Дзень сышоў ,
У хаце ноч !
Мыш скабе.
Ката ня чуць .
А у нас няма растання ,
С жонкай бавім часам - час ,
На Каханне - палыханне ,
Раз параз .
Працяг будзе. Чакайце