Бир- биревге савбол этип гетебиз,
Насип ёрап юреклени аямай.
Пашман болдукъ ойлашмайлын теренден,
Сююв сёнюп бир-биревге таянмай.
Пашман болуп этген ишге кюстюнюп,
Дагъы кюй ёкъ бир-биревге къайтмагъа.
Оьктем болуп юреклерден оькюрюп,
Къыйын бизге йылы сёзню айтмагъа.
Сен де мен де даим ятгъа айланып,
Яшавубуз гьёкюнч гюнге байланып.
Гюллегенбиз янгызлыкъны эсгерип,
Ойлашмайбыз къайтма энни сесгенип.
Гёммек кёкден иримежек булутлар,
Биз саялы янгырмажакъ умутлар.
Къарлыгъачлар чарнаса да не пайда,
Биринчи биз ёлукъгъан гюнлер къайда.
Йыламагъа тюшмей энни аявлум,
Ёлдашымсан яшавума байлавлу.
Ачув тутгъан юреклени иритип,
Бир болайыкъ сюювюбюз бийитип.