Ойлар етген - сёзлер болуп айтыла,
Бир токътамай оьзенден сув агъыла..
Чакъ къувана, гюнеш чыкъса гёзелдей,
Бир акъгъан сув къайтып гелмей оьзенге.
Бир-бир гюнлер асил гюнеш иржая,
Булут басып бир - бирде янгур ява.
Жайран этген чакъны алышыныву,
Ошап гете сокъмакълары яшавну.
Бу дюньягъа заманлыкъгъа гелебиз,
Ажал етсе кёкге учуп гетебиз.
Асил санны тар къабургъа ятдырып.
Дос-къардашны юреклерин къайгъырып.