Гёзлеримни тиклендирдим мен ёлгъа,
Гитарамны алдым аявлап къолгъа.
Сарынымны йырламагъа къатдырып,
Юрек толгъан ойларымны акъдырып.
Сюемен деп айта эдинг сен нече,
Гёрюшмеге чыгъа эдинг гьар гече.
Азиз досум салып сююв юрекге,
Муна гьали гетип къалдынг арекге.
Неге мени юрегимни яллатдынг,
Неге досум уьйленме алгъасадынг.
Башгъа булан яшав къурдунг янаша,
Тузсуз ашдай сюювсюз уьй ярашар.
Йыллар гетди, тек сюювюм сёнмеди,
Не себепден гетип къалдынг билмедим.
Энни ёкъсан азиз досум къаршымда,
Пашман ойлар толкъунлана башымдан.
Сюйгенлеге бу дюнья да не герек,
Гьар абатын ойлашып алма герек.
Сюйген досу гетип къалгъанда арек,
Оьмюрлюкге йылай къаладыр юрек.
Яшлыгъымны гюл чечекдей яшнатып,
Гетип къалдынг юрегимни яллатып.
Умутларым къалды терен ойларда,
Сени гёзлей олар орам бойларда!