Вьюга по улице стелется Роговая Галина Александров

Ольга Шаблакова
***
Вьюга по улице стелется,
Хлещет крупой ледяной.
— Дети, сегодня метелица –
Дома побудьте, со мной.

Снежная закипь над сушею –
Нет ни путей, ни дорог.
Выросли дети – не слушают:
Молча – за тёплый порог.

Замерло вслед “до свидания”…
Стыло в душе у меня.
Даже теперь их страдания
Жгучею болью саднят.

И не даёт успокоиться
Сердца встревоженный стук.
Не покидает бессонница:
Взрослым становится внук.

Вьюга гуляет над долами.
Дом в двух шагах не найдёшь.
Внучек, сегодня так холодно!
Внучек! Куда ты идёшь?


*************************************
Перевод с белорусского

Рагавая Галіна Аляксандраўна

***
Даль завірухаю беліцца,
Хвошча крупой ледзяной.
;Дзеці, сягоння мяцеліца –
Дома пабудзьце, са мной!

Далеч кіпіць завірухаю –
Ні пуцявін, ні дарог.
Выраслі дзеці – не слухаюць,
Моўчкі – за цёплы парог.

Бедная, як я патрапіла
Стынь памагчы ім суняць!
Мне і цяпер тыя драпіны
Болем пякучым шчымяць.

Мне не дае супакоіцца
Сэрца збалелага стук.
Не пакідае бяссонніца:
Вунь падрастае ўжо ўнук.

Сыпле завея над доламі
Сцюжай зімовых адзеж.
Ўнучак, сягоння так холадна!
Ўнучак,куды ты ідзеш?!