Адно на сёння ведаю... Так проста не зламаць мяне! Ну, не абедаю , вячэра так сабе ...Але...
Я маю інтэрнет, сяброў, фэйсбук, надзею ... Падзеі вернуцца ў жыццё , бо за прагрэс заўсёды я заўзею! Малюнак расфарбую я навокал …датуль, дзе бачаць пакуль вочы і расчыню шырока вокны... пачую можа , як дрыжыць уладнае ачко )))