Так циха-циха падау снег,
Хоть за акном и лета.
"Чаму ты плачаш, Чалавек?",-
Пытанне ад Сусвету.
Так хочацца схавацца нам
Ад цяжкага пытання,
Бо усе адказы - тольки хлам
И адзин бруд - прызнанни.
И я хачу, каб ты схавау
Мяне ад гэтай хвали,
Каб кожны вечар ты збирау
Са слёз маих карали.
Але ратуюсь я адна,
Закрыушы дымам цела,
Праз адну кропельку вина
Я буду болей смелай.
Я у гэтым свеце - Чалавек.
Я на сябе працую.
Я скину боль и сум з павек.
Жыву, люблю, вандрую.