Хоць на Ўрале з'явіўся я на свет,
Але Радзімай лічу Падмаскоўі,
Дзе вырас я, і з самых малых лет,
Быў зачараваны прыгажосцю, раздольем.
И ёсць яшчэ адзін цудоуны край,
Які Радзімай я таксама называю,
То родны кут, дзе бегаў у дзяцствi у гай,
Чароунеi я не бачыў і не знаю.
Дзве Радзімы. Такое можа быць?
Пытанне то..., i раптам не адказаць.
А, калі так: дзе ты хацеў бы жыць?
Яшчэ складаней. Хацелася б адзначыць:
Люблю я Падмаскоўныя лесу,
И сняцца мне абшары бацькаўшчына,
Міла Расіі дзівосна краса,
І Белай Русі дарогі матывы.
Дзе Русь мая, а дзе з прыстаўкай Бел,
Я паміж імі розніцы не чую.
Славяне мы, і гэта наш надзел.
Люблю я іх як быццам маці родную.
Што там, што тут, мне дарага зямля,
Дзяліць яе я права не имею.
І хто напасці вырашыцца. Зря!
Родныя землі адстаяць здолею.