Народжаны вялікім смуткам ў закутку , як быццам бы трымае нехта за рукУ, сядзіць народ. Малюе сам сабе карцінку ...І пруць палотны тыя , пруць і пруць ... У забыцці... У цяжкім побыце... У нецвярозым стане змучанай душы шукае ён аддушыну. А нехта рве сваю ... Шукае пазітыў як беларускі лейтматыў... каб не пайсці з усімі разам у бездань, у дрыгву... Знаходзіць святаў шмат у жыцці сваім ...То шлях да Волі нам;