27, 09, 2017

О, серада! На сумныя парады ўжо пара... Наперадзе яшчэ паўтыдня, а ліст календара апошні як быццам перавернуты ўчора. Такі хіба ў нас лёс? У грыбах скрозь слёзы? У стогадовых муках не на беларускай мове? Дык супраць я! Бо белае не можа выглядаць заўсёды чорным! Для кожнага свае ёсць межы краю. І нехта ўсё яшчэ спявае. І дэкламуе вершы пра Радзіму, бо верыць у лепшае... Завостраны на дзіва ён...