Лумя мамей

Максимус Михайлов
Плынже цара наталэ,де дурере плынже,
Рэнь адынчь симте ши-й курже сынже,
Ку лакримь не петрече ка мама ла поартэ
Ши,етерн,ку дор,ка мама не аштяптэ.

Суб черул нинс лэсэм каса ынкуятэ
Ши плекэм департе,унде соарта не поартэ,
Збурэм ка пэсэриле дин скумпе мелягурь,
Ка аний дин вяцэ збурэм-ширагурь.

Мама ку ярна дин пэр ну не-опреште,
Яр ной не топим ка гяца ын зэрь албастре,
Еа штие деспре тоате доринцеле ноастре
Ши феричире,сэнэтате доар не дореште.

Мулць се-нторк,алций ка стелеле диспар,
Чейлалць уйтэ де пэмынтул натал,
Еа тынжеште ши,де-а пурурь дештяптэ,
Суб икоанэ бочеште ши вешник аштяптэ...