Рашит Гаджимурзаев
ШАТ ЭТ АДАМ ЖАНЫНГНЫ
Бугюн биринчилей явду борукъ къар,
Айландырды акъ гёбюкге дюньясын.
Шагьарымны гёзюн къамап тегюлюп
Берди мюгьлет гичи уллу яйнасын.
Алышынып чакълар заманлар гете,
Чабувулдан наслу жанын унутуп.
Адам жаны яшавда башлап къылы,
Тек ол къылсыс макъам унтутуп.
Тел уьюнде жанлар оьмюр бекленген,
Парахатлыкъ ёкълугъуна чарнайгъан.
Къарлы гюнге жанлар тюрлю шекленген.
Cююнч гюню эсде къарда яйнайгъан.
Нечик азиз бизге явгъан башлап къар,
Юрегингде сююнч ойлар ойнагъан.
Ол гюнлени ангнамаса яшав тар,
Къарда авнап бир эсделик яйнайгъан.
Сен башынга авур алма йылларынг,
Барибизни шол яшлыкъ ойгъа сала,
Адам тувуп яшлыкъ гетип къарт бола,
Оьмюрлеге юрек яш кюйде къала.
слова РАСУЛ МАКАШАРИПОВ.
перевод РАШИТ ГАДЖИМУРЗАЕВ
04.01.2018г.