Powoli otwierajmy brame. Konstanty Galczinski

Алла Ларичкина
Неслышно открылись ворота,
И вот мы идём по ступеням
Отведенным нам коридором
К последней таинственной двери.

Пусть время идёт год за годом,
Пусть длинною будет дорога,
А то, что нас ждёт за порогом,
Пусть ждёт нас ещё очень долго.

Одно только, там за дверями
Нам видится ваза с цветами...
         
            """


 POWOLI OTWIERAJMY BRAMe

Powoli otwierajmy brame,
powoli idzmy po schodach,
wolno st;pajmy po korytarzu
do drzwi, do drzwi ostatecznych.

Bram; rok otwierajmy,
po schodzach idzmy dwa lata,
a drzwi na swoje otwarcie
niech czekaj; ca;a wiecznosc.

Bo tam za tymi dzwiami,
ca;owana dwoma oknami,
stoi r;;a w wazonie...