Завёз я катам ссабойку.
А колькі іх? – трохі жыве…
Ні хатняя мыш, ні палёўка
Даўно не блукае ў хляве.
Прабач, катоў жалка, ды кошак.
Іх звозяць, а побач зіма.
На дачы няма дайжа крошак,
Калі там нікога няма.
Ссабойку я зноў сабіраю.
Паеду, ну што мне рабіць?
За сэрца такое кранае.
А ім жа так хочацца жыць!
Анатоль Шчучэнка 09.02.2018г.