В тумане утра...

Валерий Нуартье
В  тумане   утра   белоснежном
Вставала   медленно   заря,
Скупым    лучом   касаясь  нежно 
Снегов   последних    февраля.
               


Мохнатый   иней   на  ракитах
Блестел  на   солнце   янтарем.
И  пруд,  зеркальным  льдом  укрытый,
Спал   безмятежно  сладким  сном.


Сверкали  шали   стройных   елей.
В  безмолвной   леса   тишине
Звучала    музыка    капелей,
Как  гимн  пленительной   Весне.