Стара мая зямля.
Паўна лясоў
І старых замкаў,
Стара як вежа белая.
Там спаў Пярун.
Там жылі князі
Старых часоў,
Мянуў іх лёс — да руін…
Я чую стук гадзінінаў,
ідуць яны, завуць мяне.
Я чую жыцце зямлі,
ідуць гады, прабач мяне.
цябе кахаю,
цябе шаную,
ты ў маім сэрдце,
ты ўсё для мне.
Жыві, як жыла да мяне…