ад часоў стварэння
—культу багоў!
да гадзін пачынання
—чорных часоў!
Жылі тры браты, на агульнай зямлі.
Ужывалі агульныя мовы,
У лёсе сваім — разам яны!
Разам тры камяні былі!
І сам Дажбог гэтыя камяні зрушыць не мог,
Святый Дажбог!
Мара кліча — пляце лёс трох гаспадароў!
Вялес пяе — кліча духаў сятых жывёл!
Ад часоў стварэння
—культу багоў!
Да гадзін пачынання
—чорных часоў!
Тры слупы стаяць,
У Вільню - у лясу
—Як апора свету!
—Як апошні ў лёсу!
Рух!
Стаіць ў полі вялізны гаспадар,
Сцяг грамады па вятру трымаў,
А пагоня мчыца нібы падая з нябёсаў!
Нібы чарадзей гэты гаспадар!
Ад часоў стварэння
—культу багоў!
Да гадзін пачынання
—чорных часоў!
Дзе Вітаўт з Ягайлам
Крыжакоў сяклі!
Там народы аб'ядналі,
кроўю супастатаў!
А врагі ідуць на корм ваўкалакам,
замчышча гары.
Дзе калісьці шведы моцна палеглі
Ў Шведскай гары.
Але мінуў час,
Столпы знішчылі браты,
Кроў родную загубілі,
Узлаваліся браты.
— Крычаць ганьба!
апаганеныя продкі!
За платамі стаяць,
Выскаляючыся ў твар,
Нож трымаючы як варвар,
За спіной і спіну ў усадзіць.
Як гісторыю мажліва
— моцна так згубіць?
Тры браткі былі ўсе разам:
літвін, поляк, беларус,
Паспалітавыя дзеці
— таленты старых часоў!
Зноў слупы аб'яднайце кроўю.
Як зрабілі да вас продкі!
Вітаўт князь Вялікі
З бартам малым каралём Ягайлам
І яго жонкаю Ядвігай каралём…