Юзеф Чехович Предвечерний свет

Нати Гензер
Jozef Czechowicz

Swiatlo po poludniu
 
stan w zatoce posluchaj woda spiewa
piers marynarza wypukla jest jak i morze samo
ponad masztow pionami za chmur szara brama
slonce zlotym sztandarem powiewa
 
no a barki zrozumiawszy ten sygnal
kolysza chudymi rej ramionami
i ja wiem otulil sie snow maligna
dnia lazurowy kamien
tragarz pasiasty jak bak fajke pali
stop ciemnych mu dotyka zwiniete skrzydlo fali
cien leje sie na bulwar fioletem i cisza
tylko dzwigi parowe jak suchotnik dysza
tylko gwizdze ten malarz na boku fregaty
zawieszony malujac liter smutne kwiaty
tylko ty mocna reke zwijajac jak line
przeciagasz sie dziwaczna rzucasz w lazur linie
strzez sie
drogi strzeliste i ostre jak promien
echem dzwonia z dalekosci
zagli trojkaty strome
ciche sa jak poscig
 
strzez sie
sluchaj zatoki
popoludnie w swiatlach nie spi
w lenistwie tak slonecznym ida czyjes kroki
strzez sie
tajemnicze a rzeskie

Предвечерний свет

стань в заливе вода поет слышишь
дугой как само море грудь моряка
над лесом мачт за воротами в серых облаках
солнце золотое знамя колышет

ну и барки поняли сигнал
машут худыми реями-плечами
и я знаю вновь в сны-грезы упал
дня лазурный камень
грузчик полосатый как шмель трубку раскочегарил
темных ног коснулось свернутое крыло фала
тень льется на бульвар фиолетовой тишью
только паровые помпы бронхитом дышат
только свистит маляр у бока фрегата
на весу малюет буквы витиеватые
только ты руку мощную свивая как линь
тянешься и собой рассекаешь лазурную синь
берегись
дороги над пропастью резки как луч
эхом звонят издалека
паруса реют средь туч
тихо как шаг

берегись
слушай залив
ранний вечер светлый не спит
сквозь лень солнечную чьи-то шаги
берегись
таинственные и резкие