Скончылася лета, не сумуй.
Звыклаю хадою час прастуе.
Aд гаркоты ён цябе уратуе,
Ад самоты сам сябе ратуй
I не сумуй, яшчэ у тваiх гадах,
Верасень ня першая прыкмета,
Падаюць Антонаукi у садах,
Скончылася, скончылася лета.
Вывеciлi жоутыя сцягi
I цябе бульбоуны пах кранае
Ведай,што шырэй за берагi
Рэчак не бывае, рэчак не бывае
I не сумуй. яшчэ у тваiх гадах
Верасень ня першая прыкмета.
Падаюць Антонаукi у садах
Скончылася, скончылася лета.
Прызвычайся рэчышчам цячы
Можа я i друг мой не багаты.
Страчанае стратай не лiчы
Шчасны будзь, што меу ты тыя страты.
I не сумуй яшчэ у тваiх гадах
Верасень ня першая прыкмета.
Падаюць Антонаукi у садах
Скончылася, скончылася лета.