***

Волкова Надежда
***

все мысли
только ночью
в клочья.

все будто бы
нарочно
точно.

и плетью
по спине
не превозмочь,

рвут на куски
всю душу
сучья,

и слезы
по щекам
уже невмочь.

а там, внутри,
нет стали
прочной,

лишь розы,
цветшие
порочно,

лишь прах
судьбы
и тлена склочь.

{НВ} 2017 г.