Учусь молчать, мучительно учусь…
Слово – серебро, молчание – золото.
Русская пословица
Учусь молчать, мучительно учусь,
Не думал раньше я,
как трудно это,
От пустословья праздного лечусь,
На прошлое накладываю вето.
Я всем воздал, и в Гамлета играть
Сейчас нелепо,
даже в Дон Кихота;
Мир можно приукрасить и попрать,
Но только в том ли главная забота?
Учусь молчать, друзья меня и так
Поймут вполне
по взглядам или жестам,
Ну а враги… Хватило вдоволь драк,
Сползанья к разным
склокам и протестам.
Так много слов и мало светлых дел, –
И, словно исполняя завещанье,
Учусь молчать, и в чем-то преуспел…
Но золотом,
как сделать мне молчанье?
Вучуся маўчаць, пакутліва вучуся...
Слова - срэбра, маўчанне - золата.
Руская прыказка
Вучуся маўчаць, пакутліва вучуся,
Не думаў раней я,
як цяжка гэта,
Ад пустаслоўя бяздзейнага лячуся,
На мінулае накладваю вета.
Я ўсім ушанаваў, і ў Гамлета гуляць
Цяпер недарэчна,
нават я Дон Кіхот;
Свет можна падхарашыць і растаптаць,
Але толькі ці ў тым галоўны клопат?
Вучуся маўчаць, сябры мяне і так
Зразумеюць цалкам
па поглядах ці жэстам,
Ну а ворагі… Хапіла ўдосталь боек,
Спаўзанні да розных
звад і пратэстам.
Так шмат слоў і мала спраў светлых, -
І, нібы выконваючы завяшчанне,
Вучуся маўчаць, і ў чымсьці атрымаў поспех…
Але золатам,
як зрабіць мне маўчанне?
Перевод на белорусский язык Максима Троянович