Восень у парку

Валерий Познякевич
У тумановым роздуме
Восень каліну гушкае.
Моўчкі плыве над гнёздамі,
Больш не спявае з птушкамі.

Восень у парку Горкага,
Хваляй плыла па Свіслачы.
Радасць яе не горкую
Сёння я раптам высачыў.

Восень брыла залеваю,
Потым з дарогі збочыла.
Ела каліну спелую
І пазірала ў вочы нам.

Позірк яе усцешаны
Рос, туманамі шырыўся.
Восень чытала вершы нам,
Сэрцы кранала шчырасцю.