Ірвецца знутры так шмат!
Так мала зроблена. Сорам.
І сэрца, нястомны кат,
Пілуе дакорам.
Гора!
Гарыць і ірвецца прэч!
За рэбрамі кратаў цесных
Лязо сваё вострыць меч
Няспетым увесну —
Песняй.
Пястую свой боль ад куль
Няпісаных летам вершаў.
П'ю восеньскай казкі нуль...
Зіма, будзь жа першай —
Лепшай!
24.11.2018