Душа паэта -- вернасці рубеж.
За ім стаіць руплівая Айчына.
Калі ты з ёй малітваю жывеш --
Узяць рубеж прыступам немагчыма.
Ці не таму паэтаў нішчыць лёс? --
Баяцца іх палітыкі і здрайцы.
Малітвы-вершы мкнуцца да нябёс,
Душы чысцільня -- вынік творчай працы.
А творчасць -- гэта вера і спадзеў:
Каханне, шчырасць і адданасць людзям...
Паэт у сэрца вобразы крадзе,
Паэт рубеж Айчыны словам будзіць.
За той рубеж даўно ідзе вайна:
Нябачная, лакальная, сляпая.
Паверце, не паэта ў тым віна,
Што ён да неба думкаю ўзлятае.
З той вышыні ён чуе кожны крок,
Ён бачыць тых, хто суд прадажны вершыць.
Пакуль паэт жыве, пакуль не змоўк,
Датуль рубеж зямлі вартуюць вершы.