Виллем Клос
1859-1938
Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова
Суровой осенью деревья вянут,
Ждут неподвижно недалёких зим...
И в этой мёртвой тишине узрим,
Куда из жизни поспешали прямо.
И я хотел так завершить дела,
С Любовью разобраться и Стихами -
И высекая жалобы на камне,
Поэзия, куда ты завела?
Уйду довольный, тихий и ручной,
Моя любовь, ты не клади со мной
Цветов ненужных, мне достанет мысли:
Что умерло, не воскрешает Смерть.
Я не дарил цветов. Цветы все вышли.
Они умрут. Стихам не умереть.
С нидерландского
Willem Kloos
Dood-gaan
De bomen dorren in het laat seizoen,
En wachten roerloos de nabije winter...
Wat is dat alles stil, doodstil... ik vind er
Mijn eigen leven in, dat heen gaat spoen.
Ach, `k had zo graag heel, `heel veel willen doen,
Wat Verzen en wat Liefde, - want wie mint er
Te sterven zonder dees? Maar wie ook wint er
Ter wereld iets door klagen of door woen?
Ik ga dan stil, tevreden en gedwee,
En neem geen ding uit al dat Leven mee
Dan dees gedachte, gonzende in mij om:
Men moet niet van het lieve Dood-zijn ijzen:
De dode bloemen komen niet weerom,
Maar ik zal heerlijk in mijn Vers herrijzen.