З-за вады Беларусь-сінявокая,
Вочы азёр,стужкі рэк...
З самалёту, напружаным вокам...
Вельмі добра жыве, чалавек!
Свой пачатак бяруць ,не з зямлі,
Хутчэй, з нябёсных хмарак...
У крынічках вадзічка бурліць,
Каля іх,мы вазводзім Храмы...
Святая вадзіца,жывая!
Лечыць,наталяе і цешыць,
Ля яе,любы пагуляе...
Становіцца моцным,свежым...
Вербалозы цалуюцца з хвалямі,
І глядзяцца аблокі ў ваду,
Рыбкі розныя шныраюць стаямі,
Усе разам жывуць у ладу.
Дае нам вадзіца энергію,
Маем цяпло і святло...
Ваданосцы-сябры нашы верныя,
У падзяку не выказаць слоў...
Бог даў нам многа вады,
Знацца годная наша душа,
Без вады не туды і не сюды,
Мы нясём да яе пашану!