Аноним *
Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова
Пучок развязывает утром на заре
Что золотой букет; как золотой лимон
Держа в руках, и дверь открыта меж колонн,
И виноградный лист шумит навеселе.
Прекрасную приветствуют не ветры, волны
Из жёлтых шёлковых волос и аромат
Божественный цветов, чтоб аромат поймать
Мог и её дневной убор, сияния полный.
Как счастлив гребешок, слоновая он кость,
Что эти пряди гладит - и всегда один -
Счастливее шнурок, что как тугая ось
Мне сердце защемил, тех прядей господин;
Любезнее всего неприрученный зверь:
Природное всего прекраснее теперь.
* Приписывается Г.А. Бредеро, 1585-1618
С нидерландского
G.A. Bredero *
Sonnet
Het eerste van de Schoonheid
Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden
De gouden blonde tros, citroenig van coleur,
Gezeten in de lucht, recht buiten d` achterdeur,
Daar groene wijngaardloof ooit louwe muur beminde.
Dan beven amoureus de liefelijkste winden
In `t gele zijdig haar en groeten met een geur
Haar goddelijk aanschijn, opdat zij deze keur
Behield van dagelijks haar daar te laten vinden.
Gelukkig is de kam, verguld van elpenbeen,
Die deze vlechten streelt, dit waardig zijnd alleen,
Gelukkiger het snoer dat in haar dikke tuiten
Mijn ziele mee verbindt en om `t hoofd gaat besluiten,
Hoewel ik `t liever zie wildgolvig na zijn jonst,
Het schone van natuur passeert doch alle konst.
* Toegeschreven aan G.A. Bredero