Што глядзіш ты, як знямелы?
У душы маёй збалелай
Не засталася агню –
Больш цябе я не люблю.
“Як жывеш?” – спытала ціха.
І якое гэта ліха
Прывяло цябе сюды,
Ад якой, скажы, бяды?
І чаму не грэюць словы,
Што прамовіў як замову?
І чаму душа маўчыць –
Мусіць, ведае, як жыць…