Сотні гадоў для кніг занадта мала,
Сотні гадоў, для кніг, толькі імгненне.
І захоўваць іх лёс стамілася,
Толькі душа іх цяпло захоўвае.
Хутка стануць яны толькі лічбай,
Разыйдуцца па дыскам кватэр.
У новым свеце, з пустой надзеяй,
Будзе чакаць іх іншы кумір.
Можа так будзе дакладна лепш,
Лішніх паліц, сыдзе смутак.
Толькі сэнсу не будзе круцей
Чым дае нам звычайны слоўнік.
Ведаю людзі ратуюць кнігі,
І такія героі тут ёсць.
Яны да нас, так з любоўю адкрыты,
Іх вартасцяў часам не злічыць!
Сотні гадоў Вы захоўваеце кнігі,
Сотні гадоў, іх захоўваеце для нас.
Ўсю любоў, усе мары, усе памылкі,
У гэтых кнігах ..., а любім мы, Вас!