Александр Снежко. Письмо папе

Лайма Дебесюнене
Aleksandras Sniezko. Laiskas teciui

I uzsieni isvyko tetis.
Jam karjera svarbiau uz viska,
O sunui liudna, ner kur detis,
Tik skaiscios asareles tviska.

Nuo rupesciu niuriu pavarges
Megztini savo sunui siuncia.
Sis i duris nervingai zvalgos –
Namie be tecio liudna, tuscia.

Bedirbant pinigu nestinga...
Vos siuntini islaiko rankos.
Kompiuteris. – Ar tu laimingas?
– Ne, teti, sito nepakanka!

Sunus vel siuncia tevui laiska.
Dar nuotrauka. – Verta zavetis!
– Kodel toli esi, neaisku.
Taves labai ilgiuosi, teti!

– Man dovanu jokiu negaila,
Juk reikia savimi tiketi!
– Didziausia butu man palaima
Tave salia saves tureti!

Verte Laima Debesiuniene

Александр Снежко. Письмо папе

Уехал папа на чужбину.
Карьера – горькою наградой,
Ведь без него так грустно сыну!
Чего ж тебе, родимый, надо?!

Успешно справившись с работой,
Заморский джемпер шлет родному.
Тот у подъезда ждет кого-то –
Так долго папы нету дома!

И вновь работа в баре, в поле...
Еще крупней посылка стала,
А в ней – компьютер. – Ты доволен?!
– Нет, папа, этого мне мало!

Вот сын отцу письмо шлет снова,
В конверте – фото. – Кто же это?!
– Твой сын средь бала выпускного.
Так долго дома тебя нету!

– Любой порадую наградой,
Мир покоряй под парусами!
– Нет, я мечтаю, чтобы рядом
Ты, папа, с детства был бы с нами!

Авторский перевод с польского языка Александера Снежко


Aleksander Sie;ko. LIST DO TATY

Pojecha; za granic; tato,
Tam sw; karier; mo;e zrobi,
A syn bez ojca trzecie lato
Wci;; t;skni, czego braknie tobie?

Zarobi;, ;le zamorskie ciuchy,
Przez ca;y miesi;c by;a praca!
A syn za drzwiami krok;w s;ucha,
To mo;e tato m;j powraca?

Zn;w z;apa; prac;, grosz zdobywa,
Wysy;a paczk; okaza;;,
A w niej – komputer. – Czy; szcz;;liwy?
- Nie, tato, tego mi za ma;o!

Syn ;le mu list po d;ugim czasie,
W kopercie – zdj;cie.  – Kto to, komu?!
- To; ja, tw;j syn, ju; w drugiej klasie,
Tak d;ugo niema ciebie w domu!

- To, o czym marzysz, spe;ni;, ma;y,
Na wczasy wy;l;, co ty na to?
Co jeszcze, czego si; zechcia;o?!
- By; tylko ty by; z nami, tato!

Aleksander ;nie;ko, Wilno, 31.01.2011 r.