Жауток - Желток

Мария Руслановна Шебанец
Жаўток

Бурштынавы жаўток
Ляжыць на гарызонце.
Ён спее, грэе радасную моц.
Адна з маіх дарог
Ідзе наўпрост праз сонца —
Збіраю, пхаю ззянне ў шчапоць!

Бурштынавы жаўток!
Ён дыхае павольна.
Там рушыць, кружыць нешта ўнутры!
Мой паланёны зрок
Імкнецца неадольна
Правесці, лезці разам дагары.

Бурштынавы жаўток,
Вясной ужо цяжарны,
Маўчыць, глядзіць на статак белых мух.
Яшчэ адзін віток
Да дзеі велізарнай
Дайсці! Прайсці Адчуць чаканы зрух!

13.03.2019

Желток

Янтарный мой желток
Лежит на горизонте.
Он спеет, греет силищи ломоть.
Одна из ста дорог
Идёт вперёд сквозь солнце —
Кладу, краду сияние в щепоть.

Янтарный мой желток!
Он кружит постепенно.
В нём дышит, движет что-то на глазах!
И зрения поток
С ним жаждет непременно
Взбираться, рваться вместе в небеса.

Янтарный мой желток,
Весной уже непраздный,
Молчит, глядит на стадо белых мух.
Ещё один виток,
Великому причастно,
Дойти! Пройти!  Наполнить снова дух!

13.03.2019