Александр Снежко. Забери меня, мама, домой!

Лайма Дебесюнене
Aleksandras Sniezko. Pasiimk mane, mama, namo!
(laiskas is vaiku namu)

Ateik pas mane, mamyte brangioji,
Namus gimtuosius sapnuoju.
Nakcia asarele nepaklusnioji
Nurieda skruostu manuoju!

O tetis? Gal nauja seima sukure?
Juk mus turetu myleti?
Lemtis naslaicio man dalia isbure?!
Kodel gi man lemta kenteti?

Bare tu girta ir nerupestinga
Taurem karteli matuoji,
O sunui tavosios meiles vis stinga –
Jis naktimis vis dejuoja.

Silti cia namai, uztenka mums duonos,
Visi mums sicia atidus,
Tetruksta tavo, mamyte, paguodos,
Tevu tik nuodemes didzios.

Mama... Svetima... Bet as – jos sunelis,
Atstumtas, paliktas vienas.
Bet jeigu jai gimes butu paukstelis,
Tikrai ji globotu Dievas.

Verte Laima Debesiuniene



Александр Снежко. Забери меня, мама, домой!
(письмо из детского дома)

Мама, приди, дорогая, за мною,
Дом наш родимый мне снится.
Ох, тяжело с одинокой слезою
Справиться детским ресницам!

Где же мой папа?! Он – с новой семьею!
Разве любить нас не надо?
С кем он, а я – почему – сиротою?!
Где моя детская радость?

Ты в кабаке вновь пьяна, без заботы,
Горечь измеришь стаканом.
Если сынишку не вспомнишь, то кто ты?
Что же в твоём сердце пьяном?

Теплый здесь дом, хлеб и соль, мы одеты,
Все тут заботливы с нами,
Нет лишь любви твоей, мамочка, где ты?
Каюсь твоими грехами.

Мама... Чужая... Ко мне не примчится.
Коль без любви леденею,
Лучше бы ты родила себе птицу!
Бог бы заботился ею!

Авторский перевод с польского языка Александера Снежко



Aleksander Sniezko. ZABIERZ MI;, MAMO, DO DOMU!

(List z domu dziecka)

Zabierz mi;, mamo kochana, do domu,
Czemu nie wracasz tak d;ugo?
;ez mej t;sknoty nie wydam nikomu,
W serce mi s;cz; si; strug;.

Gdzie jest m;j tato, czy kiedy; mi; spotka,
O mnie czy wie, czy pami;ta?
On ma rodzin;, a jam tu sierotka,
Za c;; mi rado;; odj;to?

Gdy w czas beztroskiej pijackiej zabawy
Szklank; opr;;nisz z goryczy,
Wspomnij, ;e; syna bez ojca zostawi;,
On ci ;ez swoich u;yczy.

Dobrze mi tutaj, nie g;odnym, ubrany,
Dbaj; o spok;j, o zdrowie,
Ale wci;; krwawi; na duszy mej rany,
Za czyj grzech cierpi;, kto powie?!

Mamo kochana, daleka i obca,
Gdy kto; l;d w serce ci w;o;y;,
Lepiej by; ptaka rodzi;a, ni; ch;opca!
Po co; mi ;ycie da;, Bo;e?!

1993 r.