Мююс Якобсе
Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова
И умер мой отец, и подурнела,
И постарела. И тогда я начал
Ты говорить тебе, ведь если кто
Кому ты говорит, тот молод.
И ожила опять, но по-другому.
И мать, и вновь, опять девчонка
До брака, будущее стало прошлым.
Ты вновь жила как при родном отце.
Ещё я был твой сын, но словно друг
Давнишний воротился. На прогулке -
То разрешалось осторожно - тропкой
Лесной, я всё рассказывал, рука к руке.
Прошло и это, кончилось. Однажды
Пришёл в больницу, постарела
Вновь точно перед смертью, всё же гордо
Пошагивала, как ещё могла.
Но перестала и не говорила,
Смотрела только. Отошло и это,
И лишь заснула с одиноким вздохом.
Я волосы пригладил словно дочке.
Дитя. Подружке.
С нидерландского
Muus Jacobse
Moeder
Nadat mijn vader stierf en jij zo oud en
Ontredderd achterbleef, ben ik begonnen
Jij tegen je te zeggen, want als niemand
Meer jij tegen je zegt, ben je zo oud.
Toen ging je toch weer leven, maar heel anders,
Niet meer mijn moeder maar gewoon het meisje
Voor je mijn vader trouwde, het verleden
Als toekomst voor je, weer bij moeder thuis.
Was ik je zoon noch of een terugkeerde
Vriend van heel vroeger, als wij wandelden
- Het ging nog, voorzichtig - langs de paadjes
Van `t bos, en jij vertelde, arm in arm?
En toen het niet meer ging en ik kwam bij je
In `t ziekenhuis, leefde je nog weer eerder,
Vlak bij de dood, maar trots toch, als je toonde
Stapje voor stapje, wat je al weer kon.
Tot je niet meer kon, ook niet meer praten,
Enkel nog kijken, en ook dat niet meer,
Enkel nog slapen naar de laatste adem.
En `k heb je haar gestreeld, als van een kind.
Vriendinnetje. Dochter van mij.