Залістападзіла…
Залістападзіла пад вечар,
Зноў непагода на двары.
А з дрэў зрывае лісьце вецер
І сыпле, сыпле іх з гары.
Ляціць лістота залатая
З нябёс на стылую зямлю
І прыгажосцю пакрывае
Палеткі, шэрую раллю.
Прыгожым стала наваколле –
У барве, золаце зямля.
Агністых фарбаў непаўторных
З палітры восень узяла.
На сэрцы ўзнёсласць,захапленне.
Душа ўслаўляе Божы Свет.
Няхай прадоўжыцца імгненне
І сыпле золата, як снег.
Спявай жа, сэрца, гімн прыродзе,
Магутнай велічы жыцця,
Дажджу і ветру – непагодзе,
І мудрасці ўсяго Быцця!
Кастрычнік 2018г.