Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова
Но памятник, он слеп,
в моих руках встаёт.
А сколько ему лет?
Он мёртв.
И кто из нас двоих задет?
И кто живёт?
Соединит глухая ночь
нас вместе, полный есть контакт.
"Мой Бог, не отпускай же прочь
меня; иначе крах,"
мне шепчет словно дочь.
Нести всю землю мне невмочь.
И молча укрывает мох
нас, каменную мощь.
С нидерландского
Gerrit Achterberg
Standbeeld
Een lichaam, blind van slaap,
staat in mijn armen op.
Ik voel hoe zwaar het gaat.
Dodepop.
Ik ben een eeuwigheid te laat.
Waar is je harteklop?
De dikke nacht houdt ons bijeen
en maakt ons met elkaar compact.
"Om Godswil laat mij niet meer los;
mijn benen zijn geknakt,"
fluister je aan mijn borst.
Het is of ik de aarde tors.
En langzaam kruipt het mos
over ons standbeeld heen.